47. Rob Rensenbrink
Home ⇒ Wereldvoetbal ⇒ Legendarisch Spelers
Deze linkszijdige aanvallende speler speelde een belangrijke rol toen Nederland twee bereikte Wereldbekerfinale in 1974 en 1978. Rensenbrink, geboren in Amsterdam, bracht het grootste deel van zijn carrière door in België, waar Anderlecht verschillende prijzen won, waaronder twee Europese Cup Winner's Cups. Hij was een goede dribbelaar en net als de meeste andere Nederlandse spelers in die tijd, kon hij het spelen gemakkelijk op een andere positie aanpassen als dat nodig was. Hij maakte zijn internationale debuut voor Nederland tegen Schotland in 1968 en werd in 1974 opgenomen in het team dat naar West-Duitsland reisde voor het WK. Hij miste slechts één wedstrijd in het toernooi en was maar half fit voor de finale, maar coach Michel gokte en speelde hem vanaf het begin. Hij werd bij de rust gewisseld in de wedstrijd die Nederland met 2-1 verloor van de gastheren.
In Argentinië bereikte Nederland vier jaar later opnieuw de finale. Rensenbrink had meer verantwoordelijkheid bij afwezigheid van Cruijff. Hij scoorde een hattrick in de openingswedstrijd tegen Iran (inclusief twee pennen) en nog een penalty tegen Schotland, dat doelpunt nummer 1000 was in de geschiedenis van de Wereldbeker. In de finale moest Nederland opnieuw tegen de gastheren spelen en Rensenbrink was een centimeter verwijderd van een WK-winnende held toen zijn schot op 1-1 de paal raakte in de laatste seconden van de finale. Argentinië scoorde tweemaal in de extra tijd omdat Nederland opnieuw genoegen moest nemen met zilver.
Hij speelde zijn 46e en laatste interland in 1979 en in 1980 beëindigde hij zijn carrière met een periode bij Portland Timbers in de NASL, gevolgd door een kort verblijf bij Toulouse in Frankrijk in 1981.
