142. Poul Nielsen
Home ⇒ Wereldvoetbal ⇒ Legendarisch Spelers
Poul 'Tist' Nielsen was de eerste superster van het Deense voetbal. Hoewel hij speelde in een tijd waarin de mogelijkheden voor internationaal voetbal beperkt waren, scoorde hij zo snel dat hij vandaag, meer dan 85 jaar na zijn internationale pensionering, nog steeds gezamenlijk het scorerecord van het nationale team heeft. Hij speelde ook een cruciale rol bij het vestigen van zijn enige club, KB, als de dominante kracht in de beginjaren van de Deense competitie.
Poul Nielsen werd geboren in Kopenhagen op eerste kerstdag 1891 en had van jongs af aan een grote interesse in voetbal. Als kind ging het gerucht vaak dat hij was binnengekomen om wedstrijden te zien zonder te betalen, wat hem de bijnaam 'Tist' opleverde van het Deense woord 'gratist', wat gratis betekent. Op 15-jarige leeftijd trad hij toe tot Kjøbenhavns Boldklub (KB), de club die hij 20 jaar zou vertegenwoordigen. Een snelle, bekwame spits met een krachtig schot, hij werd al snel een belangrijk lid van KB's eerste team.
Internationale erkenning volgde snel, met Poul Nielsen die zijn debuut maakte voor het Deense nationale team in een 2-1 overwinning op het Engelse amateurteam in Kopenhagen op 5 mei 1910 - op dat moment werd hij op 18-jarige leeftijd de jongste international ooit van Denemarken en 131 dagen.. Na nog een optreden tegen de England Amateurs het volgende jaar, deed Nielsen's enige ervaring met een groot internationaal toernooi in 1912 op de Olympische Spelen in Stockholm. Hoewel hij slechts in één van de drie wedstrijden van Denemarken speelde, leverde de competitie hem wel een eerste internationale doelpunt op, in de 4-1 overwinning op Nederland in de halve finale. Zonder Poul Nielsen in de ploeg verloor Denemarken de finale met 4-2 van Groot-Brittannië, maar hij pakte toch een zilveren medaille, de eerste grote eer in zijn carrière.
Op nationaal niveau had KB grote successen geboekt in de competitie van Kopenhagen, waarbij hij vanaf 1910 drie jaar op rij de titel veroverde. Het seizoen 1912-13 markeerde het eerste officiële Deense kampioenschap onder auspiciën van de nationale federatie, en de goals van Nielsen brachten KB naar de finale als kampioen van Kopenhagen, waar ze de winnaars van het provinciale toernooi, B 1901, zouden ontmoeten. Een verpletterende 6-2 overwinning maakte van KB de eerste officiële Deense kampioen. Dat succes zou het volgende jaar worden herhaald, dit keer met een 4-2 overwinning op rivaal B.93 in Kopenhagen in de finale.
In dat seizoen 1913-14 kwam de internationale carrière van Poul Nielsen echt van de grond, met opmerkelijke doelpunten. In oktober 1913 scoorde hij een dubbele hattrick in een 10-0 overwinning op Zweden in Stockholm, en slechts drie weken later pakte hij alle vier de doelpunten in een 4-1 overwinning op Duitsland. In het voorjaar van 1914 volgde nog een hattrick met drie van de vier doelpunten van Denemarken tegen Nederland. Tegen de zomer van 1916 had hij in tien opeenvolgende internationals gescoord, met een verbazingwekkende 23 doelpunten in die serie. In oktober 1916 scoorde hij er vier in een 8-0 overwinning op Noorwegen in Kopenhagen, en een jaar later voegde hij er nog vijf toe tegen dezelfde tegenstanders. Ongelooflijk, die vijf doelpunten vielen in een periode van slechts 11 minuten.
Op dat moment in zijn carrière had Nielsen een internationaal doelpuntenpercentage van precies twee doelpunten per wedstrijd, met 32 doelpunten in slechts 16 wedstrijden. In de Deense competitie hielpen de goals van Poul Nielsen KB om hun dominantie voort te zetten, want ze eindigden als tweede in 1916 voordat ze een derde landstitel claimden in 1917. KB zou de kroon 12 maanden later behouden en een vijfde titel toevoegen. in 1922.
Toen hij in de dertig was, vond Poul Nielsen het moeilijker om internationale doelpunten te maken, met slechts twee doelpunten in een serie van 30 wedstrijden. Halverwege de jaren twintig was het duidelijk dat zijn carrière begon af te nemen, maar hij was nog steeds een belangrijk lid van het nationale team toen het eerste 'Nordic Championship' in 10 begon. Nielsen speelde vier wedstrijden in het eerste jaar van die competitie. en scoorde in drie ervan, waarbij Denemarken ze alle drie won. Hoewel het toernooi pas in 1920 eindigde, enige tijd na zijn pensionering, speelden de goals van Nielsen een cruciale rol in Denemarken dat nipt de titel pakte voor Zweden.
Poul Nielsen speelde zijn laatste interland op 27 september 1925, een 3-3 gelijkspel met Finland waarin hij, misschien onvermijdelijk, een van de doelpunten van Denemarken scoorde. Zijn eindtotaal voor het nationale team was 52 doelpunten in slechts 38 wedstrijden, een opmerkelijke verhouding van 1.37 doelpunten per wedstrijd. Zijn recordtotaal zou ongeëvenaard blijven tot 2010, toen het werd geëvenaard door Jon Dahl Tomasson in zijn laatste wedstrijd voor het nationale team in de Wereldbeker in Zuid-Afrika. Er moet echter worden opgemerkt dat de 52 goals van Tomasson in 112 wedstrijden vielen, bijna drie keer het aantal dat Nielsen speelde. Als Nielsen 112 internationals had gespeeld en overal in hetzelfde tempo had gescoord, dan zou hij zijn geëindigd met in totaal 153 goals!
Naast zijn laatste interland bracht 1925 ook de laatste landstitel van Poul Nielsen's carrière. KB's zesde competitiesucces kwam pas in het 12e seizoen van het nationale kampioenschap, waarmee ze op dat moment heel duidelijk werden gemarkeerd als de dominante kracht in het Deense voetbal. Poul Nielsen zou nog twee jaar spelen, voordat hij in 1927 op 35-jarige leeftijd met pensioen ging. In zijn 20-jarige carrière bij KB speelde hij 201 wedstrijden en scoorde 276 doelpunten, opmerkelijk genoeg dezelfde verhouding van 1.37 doelpunten per wedstrijd die hij had behaald bij internationaal niveau. Nauwkeurig berekend, lag zijn doelpuntenpercentage voor de club zelfs een fractie hoger dan op internationaal niveau.
Poul Nielsen stierf in 1962 in Kopenhagen, op 70-jarige leeftijd. Het feit dat hij nog steeds een aandeel heeft in het internationale doelpuntenrecord van Denemarken, betekent dat hij vele decennia na het einde van zijn carrière nog steeds wordt erkend als een van de grootste spelers aller tijden van zijn land.
