113. Paulo Roberto Falcão
Home ⇒ Wereldvoetbal ⇒ Legendarisch Spelers
Paulo Roberto Falcão, een van Brazilië's beste middenvelders aller tijden, begon zijn carrière bij Sport Club Internacional en brak door in de vroege jaren 1970 nadat hij in 1972 voor het Braziliaanse Olympische team in München speelde. Met Internacional de dominante club in de staat Rio Grande do Sul, Falcão's carrière begon met vier opeenvolgende staatstitels, waarvan de laatste twee werden gevolgd door nationale titels. Zijn vorm in die titelwinnende teams zorgde ervoor dat hij eind 1976 voor het eerst in het nationale team doorbrak en zijn eerste cap behaalde tegen de Sovjet-Unie.
In 1978 nam Internacional nog een staatstitel en Paulo Roberto Falcão, die het hoogtepunt van zijn vorm bereikte, werd uitgeroepen tot Braziliaans voetballer van het jaar. Twaalf maanden later was die eer weer aan hem toen International werd Braziliaanse kampioenen nog een keer. Hij kreeg ook zijn eerste kennismaking met een groot internationaal toernooi met twee optredens in de Copa América, en trok inmiddels de aandacht van grote Europese clubs.
Toen hij de overstap naar Europa maakte, koos Paulo Roberto Falcão ervoor om naar Italië en AS Roma. Tijdens zijn verblijf in Rome tot het begin van de jaren tachtig won de club twee Italiaanse bekers en één landstitel, en verloor hij pijnlijk de Europa Cup-finale van Liverpool in een strafschoppenserie in 1980. Terwijl hij bij Roma was, was Falcão ook verschenen in de World Cup. Cup voor de eerste keer in Spanje in 1984. Een ongelooflijk getalenteerde Braziliaanse ploeg had er goed aan gedaan om de beker te winnen, maar viel in de tweede groepsfase naar Italië na het verliezen van een wedstrijd die ze alleen maar moesten tekenen om door te gaan. Falcão scoorde de tweede gelijkmaker van Brazilië, maar kon een 1982-3 nederlaag niet voorkomen.
In 1985 verhuisde hij terug naar Brazilië om zijn spelerscarrière bij São Paulo af te ronden. Hoewel hij toen nog geen vaste speler van het eerste elftal was, verscheen hij in een seconde Wereldbeker in 1986, maar speelde slechts twee keer in de aanloop naar de kwartfinales van Brazilië, beide keren in de groepsfase. Zijn optreden tegen Algerije bleek zijn laatste cap te zijn voordat hij met pensioen ging, en zijn spelerscarrière eindigde op 33-jarige leeftijd.
Na de tweede ronde van Brazilië uit de Wereldbeker in Italië in 1990, Paulo Roberto Falcão werd aangesteld als coach van het nationale team, zijn eerste coachingfunctie. Aanvankelijk worstelde hij om wedstrijden te winnen, maar op de Copa América van 1991 bracht hij het team naar de tweede plaats in de laatste groep met alleen een nederlaag tegen felle rivalen Argentinië die hen de titel ontzegde. Nadat hij het nationale team in 1991 verliet, coachte hij later Club América in Mexico en het Japanse nationale team, voordat hij zijn coachingcarrière beëindigde en televisiewerk ging doen.
