127. Paolo Maldini
Home ⇒ Wereldvoetbal ⇒ Legendarisch Spelers
Paolo Cesare Maldini (geboren 26 juni 1968 in Milaan) wordt erkend als een van de grootste verdedigers aller tijden. Hij bracht alle 25 seizoenen van zijn carrière door bij AC Milan, tot zijn 40e. In die periode won hij zeven Italiaanse Serie A-kampioenschappenvijf UEFA Champions League-bekers, één Coppa Italia, vijf Supercoppa Italiana, vijf UEFA Supercups, twee Intercontinental Cups en één FIFA Club World Cup. Zijn belangrijkste sterke punten als speler waren zijn elektrische tempo, het vermogen om precisie-tackles uit te voeren, zijn lezing van het spel en sterk leiderschap en invloed op en buiten het veld. Zijn vader is Cesare Maldini, een voormalig speler en aanvoerder van Milaan en een succesvolle nationale U-21-coach.
Paolo Maldini speelde 14 jaar bij het Italiaanse nationale team, maakte zijn debuut in 1988 en ging in 2002 met pensioen met 126 interlands en 7 doelpunten. Maldini maakte zijn competitiedebuut in het seizoen 1984-85 op 20 januari 1985, op 16-jarige leeftijd, tegen Udinese als vervanging voor de geblesseerde Sergio Battistini bij de rust. Het was zijn enige competitiewedstrijd van de campagne, maar hij stond het volgende seizoen in de basiself. De Scudetto uit 1987/88 betekende Maldini's eerste grote trofee en de eerste van zeven landstitels met de club. Hij maakte ook deel uit van het ongeslagen “Dream Team” van Milaan van eind jaren tachtig tot begin jaren negentig. De achterste vier, waaronder hij en collega-oud-timers Franco Baresi, Alessandro Costacurta en Mauro Tassotti, worden algemeen beschouwd als een van de beste in Italiaans voetbal.
Naast het winnen van zijn derde Champions League en het bereiken van de FIFA Wereldbekerfinale 1994, werd Paolo Maldini de eerste verdediger ooit die de jaarlijkse World Soccer Magazine's World Player of the Year Award won. Tijdens zijn dankwoord noemde Paolo Maldini zijn mijlpaal "een bijzondere kwestie van trots omdat verdedigers over het algemeen zoveel minder aandacht krijgen van fans en de media dan doelpuntenmakers. We zitten meer in de machinekamer dan in de eer.” Vervolgens wees hij Milan-aanvoerder Franco Baresi aan als een speler die "echt [verdiende] om het soort prijs te ontvangen dat ik heb ontvangen." Paolo Maldini speelde zijn 600e Serie A-wedstrijd op 13 mei 2007 in een 1-1 gelijkspel bij Catania. Op 25 september 2005, Paolo Maldini brak Dino Zoff's Serie A verschijning record na het spelen van zijn 571ste competitiewedstrijd tegen Treviso; zeven dagen eerder had hij voor Milaan zijn 800ste wedstrijd in alle competities gespeeld. Op 16 februari 2008 bereikte Maldini 1,000 senior games met Milaan en Italië toen hij als vervanger tegen Parma binnenkwam.
Paolo Maldini heeft deelgenomen aan acht Finale UEFA Champions League in de loop van zijn carrière, dat is meer dan enige andere actieve speler, en evenaart het record van Francisco Gento, hoewel Gento ook in een finale van de Cup Winners Cup verscheen, waardoor zijn totale Europese finale op negen kwam. Maldini heeft de trofee vijf keer in de wacht gesleept, de laatste keer in de 2-1 overwinning van Milaan op Liverpool in de Champions League-finale van 2007 op 23 mei 2007 in Athene. In een interview met ESPN dat werd uitgezonden voorafgaand aan de uitzending van de finale van 2007, bestempelde hij de finale van 2005, een wedstrijd die Milan verloor na strafschoppen van Liverpool nadat hij een 3-0 voorsprong had verspeeld, het slechtste moment van zijn carrière, zelfs hoewel hij slechts 51 seconden na de wedstrijd het snelste doelpunt ooit had gemaakt in een finale van de European Clubs' Cup, werd hij daarmee ook de oudste speler die ooit in een finale scoorde.
Paolo Maldini kondigde zijn plannen aan om aan het einde van het seizoen 2007-08 met pensioen te gaan en zei dat hij dat "zonder spijt" zou doen. Echter, na de uitschakeling van Milan uit de Champions League by Arsenaal in maart verklaarde Maldini dat hij zijn pensionering mogelijk nog minstens een jaar zou uitstellen. Hij tekende op 6 juni een verlenging die hem voor het seizoen 2008-09 in Milaan hield. Op 18 april 2009 heeft Maldini aangekondigd dat hij eindelijk met pensioen gaat aan het einde van het seizoen 2008-09. Op 17 mei speelde Maldini in het Friuli-stadion zijn 900e officiële wedstrijd voor Milaan in een competitiewedstrijd tegen Udinese. Maldini's laatste wedstrijd in San Siro was op 24 mei, in een wedstrijd met 3-2 verloren van Roma. Zijn laatste optreden voor Milan en zijn laatste wedstrijd als actieve speler was op 31 mei 2009, in de laatste wedstrijd van het seizoen, tegen Fiorentina, dat Milaan met 2-0 won.
Milan heeft zijn shirt met nummer 3 ingetrokken, maar het zal worden nagelaten aan een van zijn zonen als iemand bij de senioren van de club komt.
In 1986 werd Paolo Maldini door zijn vader Cesare opgeroepen voor de Italiaanse U-21 kant, waar hij twaalf interlands verdiende en vijf doelpunten scoorde in twee jaar. Hij maakte zijn Azzurri-debuut op 31 maart 1988 op negentienjarige leeftijd, in een vriendschappelijke 1-1 gelijkspel tegen Joegoslavië, en maakte één keer voor Italië op de Olympische Zomerspelen 1988. Maldini was te zien in alle vier de Italiaanse games op UEFA-euro 1988, en nam deel aan zijn eerste Wereldbeker in 1990, waar Italië in de halve finale verloor van Argentinië na strafschoppen.
Maldini's eerste internationale doelpunt kwam in zijn 44e wedstrijd in zijn loopbaan, in een vriendschappelijke 2-0 overwinning op Mexico op 20 januari 1993. Hij was aanvoerder van Italië aan het begin van de wedstrijd. 1994 World Cup, verloor van Brazilië in de finale op strafschoppen. Hij werd genoemd in het Team van het Toernooi, 32 jaar nadat zijn vader dezelfde eer kreeg op de 1962 FIFA WereldkampioenschappenP. Op Euro 1996 zou Italië worden uitgeschakeld in de groepsfase en de kwartfinales van de 1998 World Cup. Italië bereikte wel de finale van UEFA Euro 2000, maar verloor op slag van Frankrijk; het was het dichtst dat Maldini zou komen om een groot toernooi te winnen. Maldini heeft het record voor de meeste minuten gespeeld in de WK-finale met 2,217.
Nadat Italië was uitgeschakeld in de 2002 World Cup ronde van zestien, Maldini trok zich trophyless uit de internationale competitie als de meest afgedekte speler van Italië. Hij scoorde zeven internationale doelpunten, allemaal in thuiswedstrijden. Hij bracht meer dan de helft van zijn 16 jaar als international door als teamcaptain en droeg 74 keer de armband.
In februari 2009 verklaarde de Italiaanse hoofdcoach Marcello Lippi zijn steun voor een testimonial match voor Maldini, waarin hij verklaarde dat het hem een kans zou geven om voor de laatste keer voor de Azzurri te spelen. De Italiaanse voetbalbond bood hem een plaats in de line-up aan in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Noord-Ierland. Paolo Maldini wees het aanbod echter af en zei dat hij afstand wilde doen van voetbal in een "officiële" wedstrijd.
Voorafgaand aan zijn pensionering zei Maldini dat hij nooit een coachingcarrière zou beginnen. Hij kreeg een functie aangeboden die hem zou hebben herenigd met zijn voormalige manager, Carlo Ancelotti, door zich aan te sluiten bij Chelsea als coach die naar verluidt een ontmoeting had gehad met Ancelotti en met de eigenaar van Chelsea, Roman Abramovich, om een dergelijke mogelijkheid te bespreken. Op 30 juni 2009 heeft Ancelotti aangekondigd dat Maldini zijn aanbod om deel uit te maken van de coachingstaf van Chelsea had afgewezen.
Ga naar Legendarische voetballers Afbeeldingen Weergeven of zoeken op A tot Z lijst.
