128. Nat Lofthouse
Home ⇒ Wereldvoetbal ⇒ Legendarisch Spelers
Nathaniel Lofthouse, OBE (geboren 27 augustus 1925), beter bekend als Nat Lofthouse, speelde zijn hele carrière voor Bolton Wanderers. Hij werd 33 keer gecapitonneerd voor de Engeland nationaal voetbalteam tussen 1950 en 1958, scoorde 30 goals en gaf zichzelf een van de grootste goals-per-game-ratio's van elke speler om Engeland op het hoogste niveau te vertegenwoordigen.
Nat Lofthouse werd geboren in Bolton, Lancashire, in 1925. Lofthouse trad op 4 september 1939 toe tot de belangrijkste club van de stad en maakte zijn debuut in een 5-1 overwinning in oorlogstijd tegen Bury op 22 maart 1941 toen hij twee doelpunten scoorde. Het duurde toen meer dan vijf jaar voordat hij zijn competitiedebuut voor de club maakte, maar hij speelde uiteindelijk op 31 augustus 1946 tegen Chelsea, toen hij tweemaal scoorde in een 4-3 nederlaag. Lofthouse zou 33 wedstrijden voor Engeland spelen, maar zijn debuut op 22 november 1950 maakte hem 25 toen hij eindelijk doorbrak in het team. Hij rechtvaardigde misschien een claim op een eerdere call-up door beide doelpunten van Engeland te scoren in een 2-2 gelijkspel tegen Joegoslavië op Highbury bij zijn debuut.
Op 25 mei 1952 verdiende Nat Lofthouse de titel 'Leeuw van Wenen' door tweemaal te scoren in de 3-2 overwinning van Engeland op Oostenrijk. Terug van dienst bij het nationale team, scoorde hij zes doelpunten in een wedstrijd tussen de English Football League en de Irish League op 24 september 1952. In 1953 werd hij uitgeroepen tot Engelse voetballer van het jaar en op 2 mei van dat jaar scoorde hij een doelpunt - maar was aan de verliezende kant - in de beroemde FA Cup-finale van 1953 (ook bekend als 'The Matthews Final'), nadat hij eerder in elke ronde had gescoord. Dat seizoen stond hij bovenaan de First Division goalscoring charts met 30 goals. Op 22 oktober 1958 brak Lofthouse het 47-jarige doelpuntenrecord van Vivian Woodward in Engeland door zijn 30e doelpunt te scoren in een 5-0 overwinning tegen de Sovjet-Unie in Londen.
Op 3 mei 1958, bijna vijf jaar na het verlies van de finale van 1953, voerde Nat Lofthouse Bolton aan in de 1958 FA Cup Finale tegen Manchester United, dat drie maanden eerder betrokken was geweest bij de vliegramp in München. Tegen een nationale golf van sympathie voor United won Bolton de wedstrijd met 2-0 waarbij Nat Lofthouse twee doelpunten maakte, waarvan de tweede zeer controversieel was en tot op de dag van vandaag een punt van discussie blijft. Nat Lofthouse ging de uitdaging aan met United-doelman Harry Gregg en schoof hem in het net om te scoren, aangezien het aanvallen van de keeper op dat moment een legitieme tactiek was. Op 26 november 1958 maakte Nat Lofthouse zijn laatste optreden in Engeland, tegen Wales, op 33-jarige leeftijd, en hij stopte officieel met de wedstrijd in januari 1960 vanwege een enkelblessure, hoewel zijn laatste competitiewedstrijd pas op 17 december van dat jaar, toen hij een knieblessure opliep tegen Birmingham. Lofthouse staat 7e in de topscorers aller tijden in Engeland.
Nadat hij met voetballen was gestopt, werd Nat Lofthouse op 10 juli 1961 assistent-trainer bij Burnden Park en in 1967 werd hij benoemd tot hoofdcoach van de club. In 1968 bracht hij een korte tijd door als zaakwaarnemer van de club en nam de baan over voltijds op 18 december. Voordat hij de hoofdverkenner van Bolton werd, werd hij administratief manager bij Burnden. In 1978 werd hij executive manager van de club. In 1985, op 60-jarige leeftijd, werd Nat Lofthouse opnieuw zaakwaarnemer bij de club en in 1986 werd hij president.
Nat Lofthouse overleed op 15 januari 2011.
Ga naar Legendarische voetballers Afbeeldingen Weergeven of zoeken op A tot Z lijst.
