116. Luis Figo
Home ⇒ Wereldvoetbal ⇒ Legendarisch Spelers
Na als derde te zijn geëindigd in de 1966 World Cup, Portugal worstelde om die hoogten te heroveren totdat hun 'gouden generatie' spelers doorbrak in de jaren negentig. Een van de leidende figuren van dat team was de inspirerende middenvelder Luís Figo. Figo begon zijn carrière als tiener in Lissabon bij Sporting en brak al snel door in het nationale team en maakte zijn debuut kort voor zijn 1990e verjaardag. Zijn optredens voor Sporting en voor Portugal trokken de aandacht van clubs in heel Europa. Na een geschil tussen clubs die achter zijn handtekening aanzaten, verhuisde hij uiteindelijk naar Spanje en naar Barcelona.
In het eerste seizoen van Luís Figo in Spanje slaagde Barcelona er ternauwernood in om zilverwerk te winnen na verlies in de bekerfinale, maar later die zomer verscheen Figo in zijn eerste internationale toernooi op het EK in Engeland. Na gekwalificeerd te zijn voor de Cup Winners 'Cup als runner-up won Barcelona die trofee in 1997 en deed het ook nog eens beter in de Spaanse beker zelf. Figo claimde zijn eerste landstitel in 1998, als onderdeel van een competitie- en bekerdubbel, en de titel werd het jaar daarop behouden. Er was teleurstelling geweest over het feit dat Portugal er in 1998 niet in was geslaagd het WK te bereiken, maar twee jaar later leidde Figo het nationale team naar de laatste vier van het Europees kampioenschap.
De zomer van die kampioenschappen zorgde voor grote controverse, toen Luís Figo een transfer van wereldrecords naar Barcelona's felle rivalen Real Madrid overeenkwam, een zet die erg impopulair was bij Barcelona-fans. Later dat jaar won hij de Ballon d'Or en hielp hij Real aan de landstitel in 2001, met zijn prestaties die hem de prijs voor Wereldvoetballer van het Jaar opleverden. In 2002 bemachtigde hij voor het eerst de Europa Cup toen Real Bayer Leverkusen versloeg in de finale, en verscheen hij ook op zijn eerste WK, hoewel Portugal een schok voortijdig vertrek onderging na nederlagen door de VS en Zuid-Korea.
Na elkaar Spaanse titel met Real in 2003, zou Luís Figo's beste kans om een internationaal toernooi te winnen komen in de Europese kampioenschappen van 2004, op eigen bodem. Ondanks een nederlaag in de openingswedstrijd tegen Griekenland, ging Portugal helemaal naar de finale waar ze dezelfde tegenstanders opnieuw zouden ontmoeten. Tot frustratie van het thuispubliek behaalde Griekenland een 1-0 overwinning en na het toernooi kondigde Figo zijn afscheid van het internationale voetbal aan. Dit was echter een beslissing die hij later zou terugdraaien tijdens het kwalificatietoernooi voor het WK 2006.
Luís Figo verliet Spanje in 2005 om naar Inter Milan te gaan, waar hij in zijn eerste seizoen de club hielp de Italiaanse beker te winnen en later bevestigd werd als dubbele winnaar, toen ze de landstitel kregen na de straf van Juventus in de wedstrijd van 2006. schandaal repareren dat rockte Series A. 2006 bracht Figo ook zijn tweede optreden op het WK, een succesvoller toernooi dan vier jaar eerder, aangezien Portugal de laatste vier bereikte en nipt verloor van Frankrijk. Na het toernooi stopte Figo eindelijk met het internationale voetbal met een recordaantal interlands voor Portugal. Het binnenlandse succes ging verder met nog drie opeenvolgende Serie A-titels bij Inter, voordat hij in 2009 eindelijk een einde maakte aan zijn carrière op 36-jarige leeftijd.
