60. Berti Vogts
Home ⇒ Wereldvoetbal ⇒ Legendarisch Spelers
Hans-Hubert "Berti" Vogts begon zijn carrière in zijn thuisclub VfR Büttgen. De rechtszijdige verdediger werd al snel opgepikt door een van de toenmalige topclubs in West-Duitsland, Borussia Mönchengladbach, waar hij zich vestigde en veertien jaar speelde. Bijgenaamd "Der Terrier" omdat hij altijd voor elke bal vocht omdat het zijn laatste was, Vogts was een grote favoriet bij zijn thuispubliek. In 1967 maakte hij zijn debuut voor West-Duitsland en drie jaar later nam hij deel aan zijn eerste grote toernooi, de Wereldbeker in Mexico. Berti speelde in elke wedstrijd terwijl de Duitsers bronzen medailles veroverden.
Vogts moest op clubniveau zelden genoegen nemen met de tweede plaats. Zijn indrukwekkende erelijst omvatte vijf landskampioenschappen, één binnenlandse bekertitel en twee UEFA Cup-titels allemaal met dezelfde club, Borussia Mönchengladbach. Persoonlijk werd hij twee keer uitgeroepen tot Duitse Speler van het Jaar. Een trofee die hem ontging, was de Europa Cup, die hij in 1977 heel dichtbij won toen zijn team met 3-1 verloor van Liverpool in de finale in Rome.
Hij was toen al wereldbekerwinnaar. Drie jaar eerder was West-Duitsland gastheer en won het WK met Vogts als een van hun belangrijkste spelers. Hij speelde in alle zeven wedstrijden, inclusief de finale waar hij de Nederlandse ster Johann Cruijff met succes markeerde. Hij was in feite een altijd aanwezige in elk van de drie World Cups waaraan hij deelnam, waardoor zijn totaal aantal wedstrijden op 19 kwam, verslagen door slechts vijf andere spelers in Wereldbeker geschiedenis.
In 1977 nam Berti de aanvoerdersband van het nationale team over van Franz Beckenbauer en behield deze tot na het WK van Argentinië het jaar daarop, wat geen succes was voor hem of het team toen West-Duitsland in de tweede fase boog. Hij stopte als speler in 1979 en begon te werken als scout voordat hij het Duitse nationale team overnam als coach in 1990, wat hen naar de overwinning op Euro 1996 leidde.
Een wat minder succesvolle periode van het managen van de Schots nationaal team gevolgd.
