146. Romario
Home ⇒ Wereldvoetbal ⇒ Legendarisch Spelers
Met hard werken en vastberadenheid kon Romário zich vrij snel ontwikkelen als speler en kwam hij op de voorgrond toen hij 4 doelpunten scoorde in een wedstrijd tegen Vasco da Gama. Als gevolg hiervan bood het management van het verliezende team hem in 1985 een contract aan.
Op jeugdteamniveau presteerde Romário erg goed voor Vasco da Gama. Hij slaagde erin een aantal titels voor het team te winnen en werd later geselecteerd om deel uit te maken van het Braziliaanse nationale team. Hij had het geluk om zijn land te vertegenwoordigen op de Olympische Spelen van 1988 in Seoel en werd de topscorer van het toernooi. Het team van Romários wist een zilveren medaille veilig te stellen. Na slechts twee jaar speelde Romário opnieuw een belangrijke rol in het behalen van de titel van zijn team Copa America titel als hij erin geslaagd om het winnende doelpunt in de finale te scoren.
Na zijn verbazingwekkende prestatie voor het Braziliaanse nationale team, werd Romário in 1988 beveiligd door de grote Nederlandse club PSV Eindhoven. Het is tijdens zijn tijd in Nederland dat Romário in volledige cirkel komt. Tijdens zijn vijf jaar bij de club scoorde Romário maar liefst 125 goals en leidde hij zijn club naar een bekerkampioenschap en drie landstitels.
Tijdens de Wereldbekerfinale van 1990 in Italië kon Romário slechts een kleine rol spelen in de competitie vanwege een slechte wedstrijdfitheid nadat hij net hersteld was van een gebroken been. Maar Romário verloste zich vier jaar later in de Wereldbeker VS, waar hij vijf doelpunten maakte en misschien wel de grootste ster zou kunnen zijn van het toernooi waarin Brazilië hun recordbrekende 4e Wereldbeker-titel behaalde. Romário was achteraf gezien een van de hoofdrolspelers in het Braziliaanse elftal, maar het was niet ver weg dat hij door een schisma met coach Parreira over het hoofd werd gezien.
De wereld kon getuige zijn van de finesses van Romário. Zijn verbaasde balcontrole en vaardigheid met een Maradona-achtige fysionomie en lichaamsbeweging. Hij had een vlotte manier om door een verdediger heen te gaan, waarbij de rechtopstaande voet de bal naar de linkerkant van zijn lichaam rolde. In vergelijking met een andere Zuid-Amerikaanse spits, Gabriel Batistuta, gebruikte Romário niet veel kracht om te scoren, in plaats daarvan rolde hij de bal met een lichte aanraking naar binnen.
Na zijn periode bij PSV Eindhoven maakte Romário de overstap naar Spaans voetbal krachtpatser FC Barcelona in 1993. Ondanks alle grote namen in de club, slaagde hij erin een integraal onderdeel te worden van de ploeg, die later bekend werd als het "'Dream Team". Romário was een essentiële doelpuntenmaker tijdens zijn duur bij de club. Hij maakte 46 doelpunten in 34 wedstrijden en hielp Barcelona aan de landstitel. Na twee jaar gingen Romário en de club uit elkaar.
In 1995 maakte Romário de overstap naar de Braziliaanse Club Flamengo. Tijdens zijn vijfjarig verblijf bij de club had hij twee nogal onsuccesvolle periodes in Spanje bij FC Valencia. Toch was het thuis een beetje anders. Twee jaar nadat hij voor de club had getekend, hielp Romário Brazilië opnieuw bij het veiligstellen van een nieuwe Copa América-titel door een dodelijke aanvalskracht te vormen met zijn teamgenoot Ronaldo. Helaas werd Romário het jaar daarop niet geselecteerd voor de nationale ploeg op weg naar het WK in Frankrijk vanwege het feit dat hij ongeschikt was om te spelen.
In het jaar 2000 verhuisde Romário naar de Braziliaanse club Vasco da Game waar het voor hem allemaal begon en wist hen naar de Braziliaanse landstitel en 'Copa Merscour' te leiden. Romário maakte 41 doelpunten in slechts 46 wedstrijden voor de club. Later verhuisde Romário naar Fluminense en daarna een korte en ongelukkige periode in Qatar bij Al Sadd.
In 2005 verliet Romário Al Sadd en keerde terug naar Vasco Da Gama, waar hij samen met Edmundo een opwindend partnerschap zou belichamen. Romário wist tijdens het seizoen 22 doelpunten te maken en werd topscorer. Later had hij een korte periode Miami FC en speelde hij ook een paar wedstrijden voor het Australische Adelaide United FC.
Romário diende als speler-manager voor zijn voormalige club Vasco da Game, maar werd een tijdje daarna ontslagen vanwege meningsverschillen met het management van de club. Hij testte ook positief op een verboden stof die een einde maakte aan zijn spelerscarrière.
Gedurende zijn carrière heeft Romário talloze prijzen gewonnen, een van de meest opvallende was de 'FIFA Player of Year Silver Award' die hij in 1994 won.
Romário trouwde in 2002 met Isabelle Bittencourt en ze hebben twee kinderen, Isabellinha en Romarinho Faria.
Ga naar Legendarische voetballers Afbeeldingen Weergeven of zoeken op A tot Z lijst.
